Blog

opleiding zw 111978333036

Een opleiding is het verkeerde startpunt

Ze heeft jaren gewerkt bij hetzelfde bedrijf.

Best een leuke baan, lekker dicht bij huis en een flexibele invulling van haar werktijden.

Maar er blijkt geen groei mogelijk en door allerlei veranderingen in wetgeving en subsidieregelingen is het elke keer weer spannend of haar baan behouden blijft in de volgende reorganisatieronde.

 

Inmiddels is ze 50 en ze merkt dat ze er geen zin meer in heeft. Dat ze iets anders wil.

 

Dus als binnen het bedrijf bekend wordt dat er weer gereorganiseerd moet worden, trekt ze de stoute schoenen aan en gaat met haar leidinggevende praten. Of er mogelijkheden zijn om met wederzijdse instemming afscheid van elkaar te nemen. Haar leidinggevende stemt hiermee in en samen bepalen ze de datum van uitdiensttreding.

 

En nu zit ze dus thuis: totaal iets anders willen doen, maar wat is dat dan? Iets met haar handen lijkt haar wel leuk.

 

Ze gaat googlen en stuit op een project, waarin mensen die werkloos zijn worden opgeleid om in de zorg te werken. Haar hart maakt een sprongetje: dit is het!

 

Om toegelaten te worden moet ze een motivatiebrief schrijven. Ze spendeert de hele week aan het goed formuleren van haar motivatie en haar geschiktheid. Met goede hoop dat ze wordt uitgenodigd drukt ze op de sendknop.

 

En dan komt het bericht: helaas, ze wordt niet uitgenodigd.

De teleurstelling is groot en het kost haar moeite om de energie te vinden om verder te kijken.

Eigenlijk weet ze ook niet precies waar ze nu moet kijken, dus ze besluit om maar eens een paar andere opleidingsgidsen te bestuderen. Misschien zit er wel iets tussen wat haar aanspreekt.

 

Ik heb het veel meegemaakt als loopbaancoach: mensen die een (radicale) loopbaanstap willen maken, die vervolgens op zoek gaan naar een (dure) opleiding die hen aanspreekt.

Om vervolgens teleurgesteld te raken als ze niet worden aangenomen. Of na 3 maanden moeten bekennen dat de opleiding toch niet helemaal is wat ze ervan hadden verwacht, maar ze hebben het opleidingsgeld al betaald en maken het dus maar af.

 

In veel gevallen is het plaatje over een gewenste loopbaantoekomst niet compleet of soms zelfs afwezig. Als ik mensen vroeg wat ze zichzelf zagen doen na de opleiding, bleef het vaak vaag. Eerst maar de (veelal meerjarige) opleiding, de rest komt later.

 

Terwijl als je weet waar je naar toe wilt, kun je vervolgens onderzoeken hoe je daar kunt komen: is die 4-jarige opleiding echt nodig of zijn er andere manieren (learning on the job, verkorte leerwegen, workshops, zelfstudie)?

 

Door eerst te weten wat je wilt, vergroot je ook je veerkracht in het vinden van die andere baan. Je weet wat je wilt en onderzoekt vervolgens welke wegen allemaal leiden naar deze baan en raakt niet van slag als het niet meteen lukt. Dan zoek je een andere weg.

 

Maar om te weten wat je wilt, moet je eerst een blik naar binnen werpen: wat wil ik nu echt?

 

Als jij terugkijkt op je loopbaan, wat of wie heeft jouw loopbaanstappen bepaald: opleiding, toeval, advies van familie/vrienden of bewuste keuzes?

 

 

>>>>>

Mijn nieuwste blog in je mailbox?

Schrijf je dan in voor mijn Mailpost en ontvang bovendien mijn gratis e-book

"Neem de regie: 5 stappen om jezelf te bevrijden uit een baan die niet (meer) voor je werkt".

Ontdek welke elementen in werk voor jou belangrijk zijn en neem met meer energie en plezier de regie over je loopbaan.

 

> Inschrijven Mailpost